Moje przyjemności

Spacer w słoneczny dzień; piękne światło na jesiennych liściach, niebieskie niebo z kilkoma chmurkami. Lekkie zmęczenie, jabłka z sadu. Zobaczyłam szczura na wolności, kaczki szykują się do zimy. Nie pozwalam wywrotce zepsuć mi dnia. Zbiegam po wielkich schodach w nieznaną ulicę.

---

Kiedy pogoda jest piękna i nie przegapię tego momentu w tramwaju, kiedy mam z góry widok na Pragę rozłożoną na pagórkach. A potem, zamiast wrócić do domu jak zwykle, wybieram okrężną drogę.

---

Czekoladki kupowane na sztuki. Zjadam je tak, żeby coś podkreślały, i śmieję się w twarz kaloriom. I tak jestem na spacerze. Sklep z czekoladkami i blaszanymi pudełkami, i kubkami z Muchą i Klimtem. Jakbym cofnęła się w czasie. 

---

Poznaję na nowo znane już miejsca. Odkrywam uliczki, na które nie zwróciłam wcześniej uwagi. Pozwalam sobie na szaleństwo w sklepach z pamiątkami i piszę listy do późna. 

---

Zaszywam się pod kołdrą i udaję, że nie istnieję. Potem udowadniam sobie, że jednak istnieję. Pozwalam sobie na nieróbstwo i lenistwo, a potem robię coś, żeby nie mieć poczucia winy. Zwyciężam nad sobą.

---

Pozwalam życiu się zaskoczyć i ufam przeczuciom. Na przykład? Że warto przejść się do dalszego sklepu, skoro jest ładna pogoda. Skąd bym się mogła spodziewać po drodze latawców puszczanych przez całe rodziny? Słucham śmiechów i zdyszanych oddechów zasmarkanych mistrzów do spraw aerodynamiki; budzę swoje wspomnienia znad Morza Północnego.

---

Słyszę swoje imię dobiegające spod żółtych liści zmokniętego klonu. Świat staje na chwilę na głowie, a ja znajduję w mroku bezpieczne ramiona.

---

Ciasto z czekoladą i bananami. Do tego ciepłe mleko.

---

Długi spacer w nieznane. Podwójna tęcza na niebie nad dachem domu z kogucikiem. Pocałunki w deszczu i to, jak gubimy się i znajdujemy. 

---
Poczucie, że ktoś się troszczy. Sto tysięcy herbat z miodem i cytryną.
---
Być blisko.